Ubój na użytek własny

Zgodnie z nowym Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (z 21 października 2010 r.) w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. z 2010 r. Nr 207, poz. 1370) dozwolony jest ubój w gospodarstwach: cieląt do 6 m-ca życia, świń, owiec, kóz, nutrii i drobiu oraz zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych.

Mięso nie na sprzedaż

Mięso pochodzące z uboju gospodarczego powinno być przeznaczone na użytek rolnika lub jego rodziny - nie może być sprzedawane. Należy przyznać, że ten przepis prawny jest często określany jako uciążliwy i trudny do wykonania w praktyce.

Poza tym właściciel zwierzęcia musi przestrzegać następujących warunków uboju:

- zwierzęta muszą być zdrowe,

- gospodarstwo rolne musi być wolne od zwierzęcych chorób zakaźnych,

- w przypadku stosowania produktu leczniczego musi upłynąć okres karencji.

Informujemy o uboju

Musimy poinformować na piśmie powiatowego lekarza weterynarii o zamiarze uboju na co najmniej 24 godziny przed jego dokonaniem, podając miejsce przeprowadzenia uboju (nie dotyczy to tylko drobiu i zajęczaków). Informację tę przekazuje właściciel zwierząt - jeżeli ubój dokonany ma być w gospodarstwie, w którym zwierzęta są utrzymywane. W przypadku gdy dokonywany jest w innym gospodarstwie, informację przekazuje podmiot prowadzący to gospodarstwo.

Sama informacja powinna zawierać :

- imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres posiadacza zwierząt,

- imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres podmiotu prowadzącego gospodarstwo,

- gatunek i liczbę zwierząt poddawanych ubojowi,

- numer identyfikacyjny zwierzęcia poddawanego ubojowi,

- miejsce i termin uboju,

- imię, nazwisko i adres osoby uprawnionej do przeprowadzenia uboju,

- inne dane mające na celu ułatwienie kontaktu z informującym, numer jego telefonu,

- może również zawierać zgłoszenie mięsa do badania poubojowego, ale nie jest

obowiązkowe.

Inne wymogi

Przy wykonywaniu uboju szczególny nacisk położyć trzeba na bezwzględne respektowanie konieczności badania świń i dzików w kierunku włośni. Pasożyt ten stanowi zagrożenie dla zdrowia konsumentów mięsa.

Istnieje też prawna konieczność zagospodarowania tzw. materiału szczególnego ryzyka stanowiącego materiał kategorii I pochodzącego z uboju przeżuwaczy.

Uboczne produkty zwierzęce, uzyskane w wyniku uboju, poddaje się utylizacji na koszt właściciela (lub podmiotu prowadzącego gospodarstwo, w którym dokonywany jest ubój zwierząt pochodzących z innego gospodarstwa). Zgodnie z instrukcją Głównego Lekarza Weterynarii należy odjąć z ubitych zwierząt i przesłać do utylizacji :

- jelita od dwunastnicy do odbytnicy, krezkę i migdałki (cielęta do 6 m-cy),

- jelito biodrowe i śledzionę (owce, kozy poniżej 12 m-cy),

- jelito biodrowe, śledziona, czaszka łącznie z mózgiem, gałkami ocznymi i migdałkami,

rdzeń kręgowy (owce, kozy powyżej 12 m-cy).

Należy również pamiętać, że ubój musi odbywać się przy zachowaniu przepisów
o ochronie zwierząt. Ma to na celu zminimalizowanie ich cierpienia. Wszystkie czynności powinny być wykonywane przez osobę przygotowaną do tego teoretycznie i praktycznie.

***

Przestrzeganie terminowego zgłaszania zdarzeń dotyczących zwierząt podlega kontroli
w ramach „Systemu wzajemnej zgodności w obszarze identyfikacji i rejestracji zwierząt”.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w wypełnianiu obowiązków związanych              z ubojem czy innymi zdarzeniami w stadzie, może skutkować nałożeniem sankcji finansowych na rolnika, który z nich się nie wywiązał.

Wymienione wymagania weterynaryjne będą restrykcyjnie respektowane podczas kontroli gospodarstw oraz w momencie uzyskania informacji przysyłanych wzajemnie pomiędzy PIW a ARiMR.

Małgorzata Lisiecka - Oddział Siedlce

Przyg. ade